Merhabalar, hazır bir bayramı daha arkamızda bırakmışken hep akıllara gelen bu iki soruya cevap aramak istedim.
Yeni nesil bayramlar…
Y kuşağı olarak bir kabulleniş metniyle konuya girmek isterim: Bir bayram sabahına her uyandığımda ilk beklediğim an kapının çalması oluyor… Hadi kabul edelim, benim yaşlarımdaki herkes eminim ki hala çikolataları ve cebindeki tüm bozuklukları ısrarla akşamdan hazırlıyor. Ama sizlere kötü bir haberim var! O kapı artık eski zamanlardaki sıklıkta çalmıyor… Önceki zamanlarda bayramların ve özel günlerin daha yoğun kutlandığını söyleyebiliriz. Günümüzde artık çoğunlukla tatil planlarının yapıldığı ve aile ziyaretlerinin kısa sürdüğü bir bayram dönemi yaşıyoruz. Her ne kadar bu duruma üzücü şekilde bakan bir yaş grubu olsa da zamanın içinde yaşarken bazı şeylerin her daim değişmeye ve dönüşmeye mahkum olduğunu unutmamalıyız.
Nerde o eski bayramlar…
Çok iyi hatırlıyorum küçüklüğümde yeni kıyafetleri giyeceğim diye uykunun tutmadığı o geceleri… Sabah uyandığımızda aile büyüklerinin çoktan günü karşılamış oluşu ve mutfaktan gelen hoş kokuları… Sizlerin de okurken bir iç çektiğini duyar gibiyim. İç çekmeler belli bir zamanda hapsolmuş gibi hissettirse de hala çocuklukta yaşadığımız o bayramların coşkusunu anımsamak çok güzel… Bu durumda bizler biraz yaş aldık diyebilir miyiz? Sanırım zor olsa da söyledik bile. Yine de her yaşın tadı bir başka güzel. Ne de olsa çoğumuz bayram harçlıkları toplamak yerine şimdiki neslin çocuklarına emanet ediyor yaşadığı o coşkulu ve heyecanlı günleri…
Umarım hala hayatta olan tüm sevdiklerinizle hatırladığınız, neşeli bayram hikayelerini gülümseyerek paylaştığınız güzel bir bayram olmuştur.
Geçmiş ve gelecek bayramlarınızı en içten kutlarım.
Kendinize çok iyi bakın…
