İstanbul’da 18 Ekim 1822’de doğan ve Osmanlı İmparatorluğu'nun önemli devlet adamlarından biri olan Ahmed Şefik Midhat Paşa, 8 Mayıs 1884’te Taif’te hayatını kaybetti. İki kez sadrazamlık yapan ve Tuna, Aydın, Suriye Valisi olarak görev alan Midhat Paşa, Osmanlı’nın ilk anayasası olan Kânûn-ı Esâsî’yi hazırlayan kurulun başkanlığını yaptı.
Reform politikalarıyla tanınan Midhat Paşa, Padişah Abdülaziz döneminde (1861-1876) sadrazamlık görevine geldi. Ancak sadrazamlığı sırasında bütçe açığını gizleme girişimi, saray erkanıyla rüşvet ve yolsuzlukla mücadele nedeniyle yaşadığı gerilimler görevden alınmasına neden oldu. Ayrıca, Mısır’a dış borçlanma yetkisi veren fermana karşı çıkmasına rağmen başarılı olamayan Midhat Paşa, bu durumun Mısır’ın İngiliz hâkimiyetine girmesiyle sonuçlanmasını engelleyemedi.
1876 yılında Abdülaziz’in tahtan indirilmesiyle sonuçlanan askeri darbe ve II. Abdülhamid’in tahta geçirilmesi sürecinde kritik bir rol oynayan Midhat Paşa, II. Abdülhamid’in ilan ettiği Kânûn-ı Esâsî’nin de mimarlarından biri olarak tarihe geçti. Ancak Balkanlarda yaşanan Rus kışkırtmaları sonucu başlayan isyanlar ve İngiltere’den beklediği desteği alamayarak Osmanlı’yı Rusya ile savaşa sürükledi. Bu savaş, Osmanlı tarihinde “93 Harbi” olarak anılan büyük bir felakete neden oldu.
Savaş sonrası gözden düşen Midhat Paşa, 1881’de Abdülaziz’e suikast suçlamasıyla Yıldız Sarayı’nda yargılanarak idama mahkûm edildi. Cezası II. Abdülhamid tarafından Taif’te hapis cezasına çevrildi. Ancak burada muhafızları tarafından öldürüldü. Cinayetin II. Abdülhamid’in emriyle işlendiği iddia edilse de bu konuda kesin bir kanıt bulunamadı.
