Merak edilen türkünün hikâyesini sizler için araştırdık. İşte Ziya Türküsü’nün hikâyesi…
Yozgat topraklarında doğan ve hüzün dolu bir hikâyeye sahip olan Ziya Türküsü, yöreye özgü zengin kültürel dokusu ve tarihine dayanır. Anadolu'nun köklü yerleşim merkezlerinden biri olan Yozgat, tarih boyunca birçok medeniyete ev sahipliği yaptı. Yozgat'ın tarihine uzanan kökleri, Hititler, Frigler, Lidya Krallığı, Persler, Kapadokya Krallığı, Galatlar ve Roma gibi önemli medeniyetleri içerir.
Yozgat, Bozok adıyla anılan bölgeye Oğuzların "Bozok" kolundan gelen Türkmenlerin yerleşimiyle daha da önem kazanmış, 1800'lü yıllardan itibaren Yozgat adıyla anılır. Bu tarihi zenginlik, Yozgat'ı Anadolu'nun merkezi konumunda bir kültür mozaiği haline getirir.
Yozgat'ın coğrafi konumu, Kırşehir, Kayseri, Ankara, Çorum, Sivas ve Tokat gibi çevre illerin halk müziğiyle etkileşime girmesine neden oldu. Bu etkileşim, Yozgat'ı çok çeşitli halk ezgileri ve türkülerin harmanlandığı bir alan haline getirdi. Halk müziğinin farklı türleri, Yozgat topraklarında kendine özgü bir kimlik kazandı.
ZİYA TÜRKÜSÜ’NÜN HİKÂYESİ
Ziya Türküsü, Yozgat'ın bu zengin müzik geleneğinin bir parçası olarak ortaya çıkar. Türkü, Yozgat'ın Karacalar köyünden olan Ziya adlı genç bir delikanlının hikâyesini anlatır. Ziya, Karacalar köyünden Fikriye adlı bir kıza âşık olur ve nişanlanırlar. Ancak Ziya, bir gün ekin sularken üşütür ve kısa sürede hayatını kaybeder. Fikriye, nişanlısının ölümü karşısında duyduğu acıyı Ziya Türküsü'nde dile getirir.
Ziya Türküsü'nün sözleri, acının ve ayrılığın derin duygularını içerir. Türkü, Fikriye'nin yaşadığı hüzünü ve sevdiği Ziya'ya duyduğu özlemi anlatır. Bu dokunaklı türkü, Yozgat'ın müzik geleneğinde önemli bir yer tutar ve geleneksel olarak söylenen, sevilen bir eser haline gelir.
Bu zengin kültürel miras, Yozgat'ın tarihinden beslenerek günümüze kadar ulaşır ve hala canlılığını korur. Ziya Türküsü, Yozgat'ın müzikal geçmişine ve duygusal derinliğine katkıda bulunan unutulmaz bir eser olarak öne çıkar.
Türkünün sözleri şu şekilde;
“Çamlığın başında tüter bir tütün,
Acı gormiyenin yüreği bütün,
Ziya'nın atını bazara dutun,
Gelen geçen Ziyam ölmüş desinler.
At üsdünde guşlar gibi dönen yar,
Gendi gedip emsalleri yanan yar,
Benim yarım yaylalarda oturur,
Ak elini soğuk suya batırır,
Demedim mi yârim ben sana,
Çok muhabbet tez ayrılık getirir.
At üsdünde guşlar gibi dönen yar,
Gendi gedip emsalleri yanan yar.
Ham meyveyi kopardılar dalından,
Ayırdılar beni nazlı yârimden,
Demedim mi nazlı yârim ben sana,
Çok muhabbet tez ayrılık getirir.
At üsdünde guşlar gibi dönen yar,
Gendi gedip emsalleri yanan yar.”
