Bir yandan son vedayı gözlerimle yapıyordum.
Anılarımı sokaklarında bıraktığım
Hatıralarımı kalbime sığdıramadığım çocukluk şehrime
Arabamın dikiz aynasından bakıyordum artık.
Oysa, ben bu şehirde aşık olmuştum ilk defa,
Ve bu şehirde ayrılmıştım ilk sevgilimden,
İlk okula bu şehirde başlamış,
Liseyi bu şehirde okumuştum parlak düşüncelerle.
Sıradanda olsa bende öğretmenime aşık olmuştum
Şu arkamda bıraktığım, kalbi sıcak şehirde.
Oysa, bütün hayallerimi bu şehre göre yapmıştım nedense,
Annem, babam, kardeşlerim buralıya,
Bende buralıyım sanmıştım.
Bu şehirde son nefesimi vermekti hayallerim,
Şehre bakan mezarlıkta, şehrin meydanını gören,
Hafiften rüzgarın estiği, ara sıra misafirleri olan bir yer
Ne güzel olurdu benim için oysa.... oysa işte...
Şimdi yükünü almış, elvedaları boynuna sarmış,
Bir gurbet kapısı önüne açmış, yollar benim işte.
Oysa, bu şehirde doğmuşum ben,
Bu şehirde ismim konulmuş ezan sesleriyle,
Taş sokaklarında dizlerimi parçalamış
Futbol maçlarına beleş girmişim, bir bilete iki kişi.
Ben bu şehirde doğmuşum abi,
Arabanın kilometre göstergesine inat
Fren yapmışım kalbimde geride kalanlara,
Su kaynatmış benim gönlüm.
Koymak gerekirmi, her şehrin sonuna
Elvedalarla dolu maniler,
Her başlangıcın bir sonu olmalımı.
Gülmek ağlamak bir yana,
Elveda neyin başlangıcı ki,
Ben bu şehirde doğmuşum abi,
Bir dikiz aynasına sığdıramam ki......!
